این چند روز یه به کلاس گذشته یا با دوستام. حالا میخوام بگم من بیمارم! هر روز نیاز به دارو دارم. داروم کتابه. کتاب عمیقا میتونه درمان کننده باشه. برای من که هست. وقتی صحبت از کتابه، دلم میخواد به شخصی ترین حالت ممکن حرف بزنم. شخصیش کنم. دقیقا چیزی که تو تیم وورک ممنوعه. خدایا شکرت که چیز هایی هست که بهشون پناه ببرم. هم از خوشحالی هم از ناراحتی. پناه داریم بهتر از این؟